Onze taal zit vernuftig in elkaar. Neem nou de tegenwoordige en de verleden tijd. In de tegenwoordige tijd schrijven we bijvoorbeeld: “wij besteden veel geld aan ….”. Wanneer we echter zuiniger zijn geworden schrijven we: “wij besteedden veel geld aan ….”. Slim hoor, zo snapt iedereen wat er bedoeld wordt. Ik vind het er altijd wel een beetje raar uitzien die dubbele d of t, maar het is uitermate functioneel. Daar is goed over nagedacht.

Maar niet over alle aspecten van onze taal is goed nagedacht. Neem nou het gebruik van “hij” wanneer we het over de mens in zijn algemeenheid hebben. Een voorbeeld: “De mens is een intelligent wezen omdat hij kan denken in woorden en in begrippen”. Wanneer we het over de mens hebben bedoelen we mannetjes en vrouwtjes, en toch spreken we dan vervolgens alleen over mannetjes door het woordje hij te gebruiken. Dit is vreemd. En vooral het bovenstaande voorbeeld zou gemakkelijk verkeerd begrepen kunnen worden. Stel er zou hier iemand van een andere planeet op bezoek komen en hij/zij zou die zin lezen. Die zou dan toch kunnen denken dat de mensenmannetjes kunnen denken in woorden en begrippen en de vrouwtjes niet!? Dit is onzorgvuldige communicatie die er toe kan leiden dat andere volkeren in het heelal een volslagen verkeerd beeld van ons krijgen.

Om mijn betoog te versterken nog een voorbeeld: “De mens is een hygiënisch wezen, hij maakt elke dag zijn huis schoon”. Nou ja, ik hoor die ruimtemannetjes en vrouwtjes al denken: “En wat doen die vrouwen dan?” Maar ook wanneer we onze verre buren er niet bij halen zijn er genoeg redenen om in dit verband van het gebruik van het woordje hij af te willen. Allereerst is het  emancipatorisch onjuist. Het gebruik van het woordje hij wanneer we de mens bedoelen houdt het idee in stand dat mannen superieur zijn ten opzichte van vrouwen. En daar willen we nou juist van af. Althans, daar willen de vrouwen van af. En terecht. Vandaar dat vrouwen, en mannen die de emancipatie een warm hart toedragen, in teksten hij/zij schrijven of boven een  tekst vermelden: “In deze tekst gebruik ik gemakshalve de hij vorm. Waar van toepassing wordt vanzelfsprekend ook zij bedoeld”. Of zoiets. Wat een gedoe! Dat kan toch veel gemakkelijker!

Ik heb twee oplossingen bedacht. De eerste is dat we in het vervolg in voorkomende gevallen zij gebruiken. Dat kan dan meteen mooi helpen om de emancipatie te versnellen. Echter kan dat opnieuw tot misverstanden leiden wanneer de marsmannetjes komen. Vul maar eens zij in in het geval van de bovenstaande voorbeelden. Opnieuw ontstaat er ruimte voor het trekken van verkeerde conclusies over mensenmannetjes en mensenvrouwtjes.

En wat aanleiding kan geven tot misverstanden, dat moet je niet willen. Daarom heb ik nog iets anders bedacht. Een oplossing die briljant is in zijn (omdat eenvoud mannelijk is) eenvoud. We bedenken gewoon een ander onzijdig woordje ter vervanging van hij. Liefst kort en krachtig en liefst gelijkend op hij en zij. Dus dacht ik meteen aan een ij met een medeklinker er voor.

Om te checken welke woordjes nog vrij waren heb ik het woordenboek er maar eens bij gepakt. Het bleek echter nog niet zo eenvoudig te zijn. Er bestaan namelijk al veel woorden met een medeklinker plus ij. Ik ben aan het begin van het alfabet begonnen. De vetgedrukte bestaan al en komen dus niet in aanmerking. Bij, cij (lijkt in de spraak teveel op zij), dij, fij,gij, jij, kij (lijkt in de spraak teveel op kei), lij, mij, nij (lijkt in de spraak teveel op mij), pij, qij (hm, word ik niet enthousiast van), rij, sij (lijkt in de spraak teveel op zij), tij, vij, wij, xij, zij. Een zeer beperkte keuze. Fij, vij en xij zijn de mogelijkheden die overblijven. Woorden die met x beginnen zijn leuk voor scrabble maar ik vind het niks, dus valt xij af . Fij en vij zijn wat mij betreft gelijkwaardig, maar ik houd van woorden die met een sterke klank beginnen, en ik vind de v krachtiger dan de f. Probleem opgelost. De bovenstaande voorbeelden worden dan: “De mens is een intelligent wezen omdat vij (hij plus zij) kan denken in woorden en begrippen”. En de tweede: “De mens is een hygiënisch wezen, vij maakt elke dag zijn huis schoon”. Je moet er even aan wennen, maar dat is een kwestie van tijd. En om het hele mannelijk/vrouwelijk gedoe nog gemakkelijker te maken, gaan we dan de bezittelijke voornaamwoorden zijn en haar vervangen door vijn. “Een oplossing die briljant is in zijn eenvoud”,  wordt dan: “een oplossing die briljant is in vijn eenvoud”. Ik geef het meteen even door aan de Nederlandse Taalunie. En laat dan de marsmannetjes maar komen. We zijn er klaar voor.